بررسی اثر دو روش اکسی توسین بولوس و انفوزیون در مرحله سوم زایمان بر وضعیت همودینامیک مادر و سرانجام مرحله سوم زایمان

Authors

  • بهرشی, میترا
  • حاتمی, لیلا
  • سادات, زهره
  • موسوی, سید غلامعباس
Abstract:

سابقه و هدف: خونریزی پس از زایمان [1] ( PPH ) یکی از اورژانس های مهم مامایی است که شیوعی حدود 5% دارد. اکسی توسین در موارد خونریزی پس از زایمان در مرحله سوم زایمان معمولا به صورت انفوزیون استفاده می­شود. برخی مطالعات تجویز بولوس آن را مؤثرتر می دانند. این مطالعه جهت مقایسه اثر اکسی توسین بولوس و انفوزیون بر وضعیت همودینامیک مادر و سرانجام مرحله سوم انجام شده است. مواد و روش­ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی و دوسوکور بر روی 200 بیمار مراجعه کننده جهت زایمان طبیعی به زایشگاه شبیه خوانی در سالهای 86-1385 صورت گرفت. فاکتورهای ورود شامل: زایمان واژینال بالای 20 هفته، زایمان پنجم یا کمتر، نژاد ایرانی بودند. فاکتورهای خروج شامل: موارد اتساع بیش از حد رحم، سابقه خونریزی پس از زایمان، فشار خون، بیماریهای زمینه ای، جفت سرراهی یا دکولمان جفت، زایمان ابزاری و زایمان سریع در نظر گرفته شدند. افراد فوق در 2 گروه تجربی (100 نفر دریافت کننده 10 واحد اکسی توسین بولوس پس از زایمان نوزاد) و گروه کنترل (100 نفر دریافت کننده 10 واحد اکسی توسین رقیق شده در 500 سی سی نرمال سالین با سرعت cc/h 125) قرار گرفته و وضعیت همودینامیک مادر و سرانجام مرحله سوم در 2 گروه مقایسه و با استفاده از آزمون­های آماری t ، فیشر و مجذور کای تجزیه و تحلیل شد. نتایج: یافته­ها نشان داد که دو گروه از لحاظ سن مادر، سن حاملگی، تعداد حاملگی، وزن نوزاد و طول مرحله دوم زایمان مشابه بودند. یافته های مربوط به وضعیت همودینامیک نشان داد که بین تعداد نبض در 2 گروه در زمانهای قبل از زایمان، 1، 10 و 20 دقیقه پس از زایمان اختلاف معنی داری وجود ندارد و تنها در 5 دقیقه پس از زایمان افزایش معنی داری در تعداد نبض در گروه بولوس دیده شد (02/0 = PV ). بین میانگین فشار خون سیستولی و دیاستولی در زمانهای 1، 5، 10 و 20 دقیقه پس از زایمان اختلاف معنی داری وجود نداشت. در مورد سرانجام مرحله سوم، یافته ها نشان داد که طول مرحله سوم بطور معنی داری در گروه بولوس کمتر از گروه انفوزیون بود (0001/0 PV< ) ولی از نظر نیاز به مواد یوتروتونیک اضافه و احتباس جفت و میزان Hb بین دو گروه تفاوت معنی داری یافت نشد. نتیجه­گیری: استفاده از اکسی توسین بولوس در افرادی که به دقت انتخاب شده باشند منجر به تغییر وضعیت همودینامیک مادر نمی شود و می تواند باعث کاهش طول مرحله سوم زایمان شود. تحقیقات وسیع تر در این زمینه توصیه می گردد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

اداره مرحله سوم زایمان؛ اثر زود و دیر بستن بندناف و تجویز معمولی اکسی توسین

سابقه و هدف: مرحله سوم زایمان احتمالا خطرناکترین مرحله زایمان است زیرا خطر خونریزی مادر را تهدید می کند. هدف اصلی از این مطالعه بررسی اثر زود یا دیر بستن بندناف و تجویز اکسی توسین پس از زایمان بر مدت مرحله سوم زایمان و میزان خونریزی مادر در این مرحله و میزان احتباس جفت می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه روی 460 مورد زایمان یک قلو انجام شد. زایمان های با سن حاملگی کمتر از 34 هفته، نوزاد دچار دیس...

full text

تأثیر تزریق اکسی توسین و نرمال سالین داخل ورید بند ناف بر طول مرحله سوم زایمان

Background and purpose: Since bleeding due to the prolongation of the third stage of labor is one of the most common cause of mortality in the developing countries, we decided to conduct a comparative study on the effect of oxytocin and normal saline injected into umbilical vein on the shortening of the third stage of labor. Ïn referrees to Ïmam Khomeini delivery center of Sari in 1375. Ma...

full text

تأثیر زمان تزریق اکسی توسین عضلانی بر طول مرحله سوم زایمان

تاریخ دریافت 09/09/1392 تاریخ پذیرش 12/11/1392   چکیده پیش زمینه و هدف: خطر خونریزی بعد از زایمان با طولانی شدن مرحله سوم زایمان بیش از 30 دقیقه، تا 6 برابر افزایش می‌یابد و اداره فعال مرحله سوم زایمان خطر خونریزی پست پارتوم را تقریباً تا 60 درصد کاهش می‌دهد. زمان تجویز یوتروتونیک پروفیلاکسی در اداره فعال مرحله سوم در مؤسسات مختلف متفاوت است. لذا پژوهشی با هدف تعیین تأثیر زمان تزریق اکسی توسین ...

full text

مقایسه میزوپروستول زیرزبانی و اکسی توسین وریدی در اداره مرحله سوم زایمان

مقدمه: خونریزی مرحله سوم زایمان یکی از دلایل مهم و عمده مرگ و میر مادران در سراسر دنیا می باشد. اکسی توسین، درمان اولیه و استاندارد جهت پیشگیری از خونریزی پس از زایمان است اما اخیراً استفاده از میزوپروستول که یک داروی صناعی پروستاگلاندین E1 و یک عامل منقبض کننده رحمی قوی می باشد، رو به افزایش است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر میزوپروستول زیرزبانی و اکسی توسین وریدی در اداره مرحله سوم زایمان انج...

full text

مقایسه اداره فعال و فیزیولوژیک مرحله سوم زایمان روی مرحله سوم زایمان و انتقال خون جنین به مادر

Introduction : Third stage of delivery is probably the most dangerous stage, because mother is threatened by bleeding. Injection of oxytocin after delivery decreases the prevalence of bleeding and shortens the duration of third stage of delivery. Measurement of the amount of feto- maternal transfusion was the second object. Materials and Methods : This research was done on 230 single fe...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 12  issue 4

pages  7- 12

publication date 2009-01

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023